Williams

Vanmorgen om 08.00 te voet richting de barber gelopen, genaamd Angel Delgadillo. Hij is nu 87 jaar oud. Hij vertlede dat de route 66 in 1926 geopend werd, de eerste asfaltweg van Oost naar West.Hij vertelde over de afsluiting van de route 66 in 1985, de regering besloot de weg af te sluiten en geen geld meer te pompen in onderhoud en behoud van de route 66. Zelfs alle verkeersborden werden weggehaald.De stadjes die aan de route lagen raakten vergeten, er waren nauwelijks nog inkomsten. Angel richtte uit boosheid een commissie op die 10 jaar lang gewerkt heeft om de weg weer open gesteld te krijgen en dit lukte. Per dag komen er vele duizenden auto's en motoren voorbij en de stadjes werden opnieuw welvarend. Hij is vele malen geintervieuwd in alle jaren en is een beroemdheid.
Hij scheert nog met het ouderwetse mes, niet zo heel veel meer echter. Piet had zij baard vanaf het begin van de reis laten staan, hij kreeg een scheer beurt van mr Delgadillo, heeft nu een gezicht zo zacht als babybilletjes.
Na een lekkere koffie vetrokken we om 10.00 uur per motor richting Williams, het landschap bestond aanvankelijk uit gras voor vee, bij Williams in de buurt ineesn dennenbossen, het zoveelste national forrest. Eerst 20 mijl doorgereden naar de Harley dealer en toen terug naar Williams, niet zoveel kilometers dus vandaag. Zo rond de 85. Het was weer warm vandaag, rond de 34 graden.We kwamen om 1300 uur aan hier, heerlijk vrije tijd om het stadje te verkennen, het is een oud stadje uit 1800 nog wat. Vanavond gaan we spare ribs eten, ben benieuwd hoe ze hier smaken. Morgen big day, gaan we naar de Grand Canyon, helicoptervlucht maken daar. Spannend!