Icefield peakway

Vanmorgen was het mooi weer toen we opstonden. Hoera, de bergen waren weer in zicht. Na het ontbijt reden we naar de Athabasca Glacier,  een uitloper van het groot hoger gelegen Colombia isfield, daar het eerste stuk met een touringcar bus en vervolgens per snow coach de gletsjer op. Na plm 15 minuten bracht Sam, ( onze driver) ons op de gletsjer.  Boven zag je nog allerlei andere  gletsjers.We verbleven plm een half uur op de gletsjer, prachtig uitzicht daar, dronken ijskoud gletsjer water en vervolgens weer terug naar het icefield centre.  Het blijkt  bijna nooit mooi weer te zijn, meestal vriest het er,  gisteren was het er 0 graden, vandaag 17 en op de gletsjer natuurlijk rond 0, er stonden vlak voor de gletsjer bomen die eeuwenoud zijn, ze waren maar  enkele meters hoog echter, ze groeien maar 30-60 dagen per jaar, dat is op dagen zoals vandaag. We vervolgden one route met de camper over de Icefields parkway, nu begrijpen we waarom die zo heet, de ene gletsjer na de andere, ook enorme rotsformaties bedekt met sneeuw en ijs, mooie meren, de een nog feller blauw dan de andere. We stopten bij Waterfowl lakes, het kristalblauwe Peyto lake, Bow  lake , het hoogst gelegen meer wat een steile wandeling van 10 min was maar het was het meer dan waard, een prachtig blauw meer!!!!   Daar ligt 9 maanden per jaar sneeuw, de bomen schijnen zulk dik sap te hebben dat het niet bevriest.Onderweg zagen we mountain goats die aan de rand van de weg liepen, zo leuk. Verderop Hector lake en Herbert lake, 2 kleinere meren. Uiteindelijk kwamen we in Lake Louise aan op de camping, weer een natuurcamping aan een rivier, wel stroom en douches nu maar alweer geen WiFi. Verhaaltje wel geschreven maar komt later op jullie mail.